Urządzenia wielu, zwłaszcza Azjatyckich, producentów często są wyposażone w nakładki, które mocno modyfikują wygląd systemu Android i dodają mnóstwo funkcji. Niektóre z nich są naprawdę użyteczne, a niektóre wręcz przeciwnie. Często zdarza się również,że w systemie równocześnie funkcjonuje kilka narzędzi o takim samym zastosowaniu, jak na przykład aplikacje do konsumpcji multimediów, wyszukiwarki czy nawet sklepy z aplikacjami. Gdy producent nie przyłoży się odpowiednio do optymalizacji takiego oprogramowania, telefon działa także zauważalnie mniej płynnie. Dodatkowo rozbudowane nakładki nie pomagają w szybkiej aktualizacji urządzenia do kolejnych wersji systemu z zielonym robocikiem, dlatego zdarza się, że nawet flagowce otrzymują aktualizację, która przynosi nowszą wersję Androida, po upływie dłuższego czasu od premiery.
Taki stan rzeczy wielu osobom może się nie podobać, dlatego niektórzy producenci, na przykład Sony, wprowadzają w swoich nakładkach niewiele zmian w porównaniu z czystym Androidem. Szczególnym przykładem telefonów z niemodyfikowanym systemem Android, są Pixele od Google. Nawet zaprezentowane niedawno, tańsze od flagowych Pixeli 3 i 3 XL, Pixele 3a i 3a XL, są jednak stosunkowo drogie. Na szczęście Google stworzyło specjalny program, który nosi nazwę Android One. Telefony, które do niego należą również wyposażone są w Androida bez żadnej nakładki. Dodatkowo producenci takich urządzeń zobowiązują się, że przez dwa lata będą one otrzymywały aktualizacje do kolejnych wersji systemu, a po tym czasie, jeszcze przez rok dostarczane będą poprawki zabezpieczeń od Google.
Świetnym przykładem firmy, która wprowadza na rynek takie modele, jest Nokia. Po nieudanej przygodzie z systemem Windows Phone i powrocie na rynek, pod skrzydłami HMD Global, zdecydowano, że firma nie będzie miała własnej nakładki, a wszystkie urządzenia z dobrze znanym logo, będą należały do programu Android One. Od dwóch lat rozwiązanie to sprawdza się bardzo dobrze. Nawet tańsze telefony Nokii są sprawnie aktualizowane do kolejnych wersji. Wyróżniającym się modelem w średniej półce cenowej jest z pewnością Nokia 7.1.
Inny producent, który w swoim portfolio ma urządzenia należące do programu Android One jest Xiaomi. Pierwszym urządzeniem chińskiego giganta, które powstało w silnej współpracy z Google był Xiaomi Mi A1. Urządzenie to spotkało się z tak dobrym odbiorem klientów, że w ubiegłym roku na rynek trafił, nie jeden, ale dwa telefony Xiaomi z czystym Androidem - Xiaomi Mi A2 i Mi A2 Lite. Szczególnie atrakcyjnie w swojej półce cenowej prezentuje się właśnie podstawowa wersja tego modelu, pozbawiona dopisku “Lite” w nazwie. Jednym z najgroźniejszych konkurentów Xiaomi Mi A2 jest właśnie Nokia 7.1. Oprócz przynależności do programu Android One, telefonów tych nie łączy zbyt dużo. Który z nich jest zatem wybrać?
Obydwa telefony wyposażone są w wyświetlacze LCD. Ten zastosowany w Xiaomi Mi A3 ma przekątną 5,99 cala i proporcje 18:9. Charakteryzuje się on rozdzielczością 1080 x 2160 pikseli, co przekłada się na zagęszczenie na poziomie 403 pikseli na cal. Wyświetlacz otaczają symetryczne ramki, jednak zdecydowanie nie należą one do najwęższych na rynku. Wiele osób z pewnością będzie jednak zadowolonych z faktu, że producent nie wyposażył telefonu w żadnego rodzaju wcięcie. Tylny panel urządzenia został wykonany z metalu. Dostępne jest czarna, złota i niebieska wersja kolorystyczna. Duży wyświetlacz i dość szerokie ramki przekładają się na dość duże rozmiary bryły telefonu. Ma ona 158,7 mm długości, 75,4 mm szerokości, 7,3 mm grubości i waży 168 g.
Nokia 7.1 została natomiast wykonana z dwóch tafli szkła połączonych metalową ramką. Design mocno nawiązuje do dużo droższych konstrukcji, szkło jest jednak mniej odporna na upadki niż metal i łatwiej pokrywa się śladami odcisków palca. Dużą część frontu urządzenia wypełnia wyświetlacz o przekątnej 5,84 cala i proporcjach 18,7:9. Ma on rozdzielczość 1080 x 2244 pikseli (Full HD+). Daje to zagęszczenie na poziomie 426 pikseli na cal. Ostrość obrazu jest więc nieco wyższa, niż w Xiaomi Mi A3, ale wynika ona z mniejszego rozmiaru wyświetlacza. Nokia 7.1 został wyposażony w autorską technologię producenta, nazywaną Pure Display, która dynamicznie dostosowuje się do otoczenia, poprawiając przez to wrażenia wizualne. Ekran jest ze wszystkich stron otoczony dość wąskimi ramkami, jednak ta przy dolnej krawędzi jest zauważalnie szersza. W górnej części znalazło się natomiast sporych rozmiarów wcięcie, w którym umieszczono niezbędne czujniki, głośnik do rozmów, oraz obiektyw aparatu do selfie. Całe urządzenie ma wymiary 149,7 x 71,18 x 9,14 mm i waży 160 g. Jest więc zdecydowanie bardziej kompaktowa i nieco lżejsza, niż model Xiaomi. W obydwu modelach do ochrony ekranu zastosowano szkło Corning Gorilla Glass. W Nokii 7.1 wykorzystano powłokę 3 generacji, a w Xiaomi Mi A2 5 generacji.
Sercem Xiaomi Mi A2 jest procesor Qualcomm Snapdragon 660 z grafiką Adreno 512. Układ ten powstał z myślą o najwydajniejszych urządzeniach ze średniej półki cenowej, i mimo, że lata świetności ma już za sobą, wciąż oferuje niezłą wydajność, zwłaszcza na tle konkurencji w tej półce cenowej. Telefon posiada 4 GB pamięci RAM i, w zależności od wybranej konfiguracji 32 GB lub 64 GB miejsca na dane użytkownika. W sprzedaży trafić można także na droższą wersję z 6 GB RAMu i 128 GB miejsca na dane użytkownika. Bateria w tym modelu ma pojemność 3000 mAh i wspiera szybkie ładowanie w standardzie Quick Charge 3, o mocy 18 W. Co ciekawe tańszy Xiaomi Mi A2 Lite został wyposażony w większe ogniwo o pojemności 4000 mAh, więc osoby, dla których priorytetem jest jak najdłuższy czas działania bez używania ładowarki, mogą przemyśleć wybór tego modelu.
Nokia 7.1 została wyposażona w procesor Qualcomm Snapdragon 636 z grafiką Adreno 509. Układ ten nie jest tak wydajny jak jednostka z konkurencyjnego Xiaomi, ale w codziennej pracy, zwłaszcza z czystym Androidem, nie powinien sprawiać problemów. Nokia, w podstawowej konfiguracji, która trafiła na nasz rynek posiada również 3 GB pamięci RAM i 32 GB miejsca na dane użytkownika. Bateria w tym modelu także nie ma zbyt imponującej pojemności - wiele telefonów na rynku posiada ogniwa większe niż 3060 mAh. Na pocieszenie, podobnie jak u konkurenta, na wyposażeniu znalazło się szybkie ładowanie o mocy 18W.
Za możliwości fotograficzne Xiaomi Mi A2 odpowiada podwójny aparat umieszczony w lewym górnym rogu tylnej ścianki urządzenia. Główny obiektyw wykorzystuje to sensor Sony IMX486 o rozdzielczości 12 Mpx, ze światłem f/1.8 i z pikselami o rozmiarze 1.25µm. Dodatkowy obiektyw ma rozdzielczość 20 Mpx wyposażony w autofokus z detekcją fazy. Na froncie, nad wyświetlaczem umieszczono aparat do selfie o rozdzielczości 20 Mpx z przysłoną f/2.2. Nokia 7.1 również posiada podwójny aparat. Został on jednak umieszczony bliżej centralnej części plecków telefonu. Pierwszy obiektyw pozwala na wykonywanie zdjęć w rozdzielczości 12 Mpx. Charakteryzuje się on przysłoną f/1.8 i pikselami o rozmiarze 1.28µm. Zadaniem dodatkowego obiektywu o rozdzielczości 5 Mpx jest zbieranie danych o głębi i uzyskiwanie efektu rozmytego tła na zdjęciach.
Obydwa telefony są sprzedawane z fabrycznie zainstalowanym systemem Android 8.1 Oreo, ale zarówno Nokia, jaki i Xiaomi wypuścili już aktualizację do Androida 9 Pie. Wielkimi krokami zbliża się także premiera kolejnej wersji systemu z zielonym robocikiem - Androida 10 Q, i obydwa telefony powinny otrzymać także tą wersję oprogramowania.
Obydwa telefony posiadają także złącza USB typu C i dają możliwość korzystania z dwóch kart SIM. W przypadku Nokii 7.1 możliwe jest zastąpienie jednej z kart SIM, kartą pamięci Micro SD. Jest to tak zwany slot hybrydowy - korzystanie z karty pamięci pozbawia użytkownika możliwości obsługi dwóch numerów na jednym telefonie. Xiaomi natomiast nie daje użytkownikowi w ogóle możliwości rozszerzenia pamięci przez dodatkowe nośniki. Nokia posiada ponadto złącze słuchawkowe Jack 3,5 mm, którego Xiaomi Mi A2, wzorem najnowszych flagowców, został pozbawiony. Osoby, które chcą korzystać z przewodowych słuchawek muszą więc korzystać w tym przypadku z dołączonej do zestawu przejściówki.
Kolejną przewagą Nokii 7.1 jest obecność NFC, a więc modułu łączności, który można wykorzystać między innymi do wykonywania płatności zbliżeniowych. Xiaomi Mi A2, podobnie jak inne telefony tego producenta ze średniej i niskiej półki cenowej nie wspiera tego standardu łączności.
Obydwa telefony pozwalają na obsługę sieci Wi-Fi zarówno o częstotliwości 2,4 GHz, jak i 5 GHz. W obydwu przypadkach nie zabrakło również wsparcia dla łączności NFC, GPS z A-GPS, GLONASS i BDS, oraz Bluetooth 5.0. Zaletą Xiaomi Mi A2 jest natomiast obecność portu podczerwieni, dzięki czemu urządzenie można wykorzystać jako pilot, na przykład do telewizora. W każdym z modeli znajdziemy także skaner odcisku palca umieszczony na pleckach. Żaden z modeli nie jest wodoszczelny, ale w tej półce cenowej takie telefony są bardzo rzadkimi wyjątkami.
Nokia 7.1 i Xiaomi Mi A2 to ciekawe telefony, z których każdy, komu zależy na posiadaniu urządzenia z czystym systemem Android, powinien być zadowolony. Przewagą Xiaomi są z pewnością wydajniejsze podzespoły. Wiele osób może wybrać ten telefon doceniając metalową obudowę i większy wyświetlacz, bez wcięcia. Dla osób, które przyzwyczaiły się do płatności telefonem dyskwalifikującym brakiem może okazać się brak NFC, a miłośnicy muzycy mogą skreślić ten model ze względu na brak złącza słuchawkowego. Nokia 7.1 będzie natomiast lepszym wyborem dla tych, którzy dużą uwagę przykładają do eleganckiego i nowoczesnego wyglądu telefonu. Nokia ma także dość kompaktowe wymiary, stąd będzie dobrym wyborem dla ludzi o mniejszych dłoniach. Bardziej kompletne niż w Xiaomi Mi A2 jest także zaplecze komunikacyjne - producent nie zapomniał o złączu słuchawkowym ani o NFC. Większa jest także bateria, ale 60 mAh to bardzo niewielka różnica, którą trudno będzie odczuć w codziennym użytkowaniu.
Dodaj komentarz